Rezerwat typu faunistycznego (21 ha) w gminie Karczew. Powstał w 1977 roku. To najdalej na północ wysunięty fragment wielkiego bagna Całowanie, którego większość osuszono na łąki i pastwiska. W centrum rezerwatu malownicze jeziorko (7 ha) z wieloma wyspami i półwyspami. Powstało na początku XX w. w efekcie wydobywania torfu, który trafiał kolejką konną do stacji w Otwocku. Przy północnym brzegu z dna wybijają liczne źródła, które zasilają jeziorko w wodę. Reszta rezerwatu to bagna i las. W rezerwacie ostoja zwierząt, m.in. jeża, kuny leśnej, ryjówki aksamitnej, rzęsorka rzecznego, puszczyka, dudka, muchówki małej, dzięcioła czarnego, żmii zygzakowatej, padalca zwyczajnego, gniewosza plamistego, zaskrońca. Z mięczaków zaobserwowano szczeżuję pospolitą i wielką, błotniarkę oraz zatoczki. Kilkakrotnie widziano w jeziorku żółwia błotnego, który w Polsce jest zagrożony wyginięciem. Jest tu 150 gatunków roślin. Wśród nich m.in. brzoza brodawkowata, olsza czarna, topola osika, sosna pospolita, świerk pospolity, grusza, jarząb, klon zwyczajny, kruszyna pospolita, tarnina, jałowiec, czeremcha zwyczajna, konwalia majowa, czermień błotna, goździk kropkowany.